Op maandag (22 april 2024) heeft de Europese Commissie criteria en leidende beginselen aangenomen voor de “essentiële toepassingen” van de meest schadelijke chemische stoffen, zodat het gebruik ervan in de EU wordt geaccepteerd als ze nodig zijn voor de gezondheid of veiligheid of essentieel zijn voor het functioneren van de maatschappij en er geen aanvaardbare alternatieven zijn.
Deze twee criteria zijn cumulatief van aard, d.w.z. dat aan beide criteria moet worden voldaan om het gebruik van de meest schadelijke chemische stoffen die zijn opgenomen in de Chemische duurzaamheidsstrategie te rechtvaardigen, d.w.z. chemische stoffen die kanker of genetische mutaties veroorzaken, die interfereren met het voortplantings- of endocriene systeem of die persistent en bioaccumulerend zijn, chemische stoffen die het immuunsysteem, het neurologische systeem of het ademhalingssysteem aantasten en chemische stoffen die orgaanspecifieke toxines zijn.
Het concept van “essentiële toepassingen” helpt om te beoordelen wanneer het gebruik van de meest schadelijke stoffen maatschappelijk gerechtvaardigd is. In gevallen waarin het gebruik noodzakelijk is voor de gezondheid of veiligheid of essentieel is voor het functioneren van de maatschappij en er geen aanvaardbare alternatieven zijn, mag de stof gedurende een bepaalde periode voor dat doel gebruikt blijven worden.
Het algemene doel van deze aanpak is een grotere efficiëntie en voorspelbaarheid van de regelgeving voor autoriteiten, investeerders en de industrie om een snellere uitfasering van de schadelijkste stoffen voor niet-essentieel gebruik mogelijk te maken. Het zal de industrie ook helpen om doelgericht en prioritair te investeren in innovatieve en duurzame chemische stoffen.
Voor toepassingen die als essentieel voor de maatschappij worden beschouwd, kan de aanpak bedrijven de zekerheid geven dat stoffen die in kritieke toepassingen worden gebruikt, met name voor de groene en digitale transitie, maar ook voor veiligheid en defensie, gebruikt kunnen blijven worden totdat er alternatieven beschikbaar zijn.
De aanpak kan ook vrijwillige regelingen stimuleren, bijvoorbeeld op het gebied van duurzame financiering en onderzoek en innovatie, die de overgang naar veiligere en duurzamere producten en processen stimuleren en vergemakkelijken.
Bron: Agentschappen
