Een wetenschappelijk team van de Grupo Mediterráneo de Cambio Climático (GCC) del Instituto Español de Oceanografía (IEO-CSIC), in samenwerking met het Mediterranean Institute of Advanced Studies (Imedea), heeft ontdekt dat de zeespiegelstijging op het Iberisch schiereiland, de Canarische Eilanden en de Balearen de afgelopen twee decennia is versneld.
Het werk, dat onlangs is gepubliceerd in het tijdschrift Geosciences, analyseert maandelijkse reeksen van zeespiegels in verschillende havens aan de Atlantische en Middellandse Zeekusten van het Iberisch schiereiland en de Canarische en Balearen. Het onderzoek maakte gebruik van gegevens van getijdemeters die teruggaan tot het begin van de jaren 1940 en hoogtemetingen van satellieten sinds 1993, aldus het Spaanse Instituut voor Oceanografie in een verklaring.
Analyse van deze tijdreeksen laat zien dat de zeespiegel tussen 1948 en 1993 met 1,6 millimeter per jaar is gestegen, en tussen 1993 en 2019 met 2,8 millimeter per jaar. “De versnelling in de stijging van de zeespiegel weerspiegelt het feit dat de huidige dreiging van klimaatverandering nog lang niet voorbij is, en in feite erger wordt,” legt Manuel Vargas uit, een natuurkundige bij IEO-CSIC’s Malaga Oceanografisch Centrum en auteur van de studie.
Het wetenschappelijke team analyseerde ook de bijdrage van verschillende factoren aan deze zeespiegelstijging. In alle bestudeerde regio’s is een deel van deze stijging te wijten aan de opwarming van het water, die een thermische uitzetting van het water en dus een toename van het volume veroorzaakt. Deze bijdrage werd geschat op ongeveer 0,8 millimeter per jaar.
De belangrijkste factor is echter de toename van de watermassa, vermoedelijk door het smelten van de Groenlandse en Antarctische ijskappen, wat zou hebben geleid tot een toename van ongeveer 1,4 millimeter per jaar.
“Voor landen zoals het onze met een grote kustlijn zal deze stijging van de zeespiegel ernstige gevolgen hebben, zoals het terugtrekken van de kustlijn en het verlies van stranden, of de zware impact van stormen op kuststructuren en -infrastructuur,” zei Vargas. Tot slot voegde de wetenschapper eraan toe dat “deze studie de noodzaak onderstreept om monitoring- en controlesystemen voor onze zeeën in stand te houden om precies te weten welke veranderingen daar plaatsvinden”.
Bron: Agentschappen
