Ze werden beroemd tijdens de pandemie en vermaakten het publiek met hun glossy’s op sociale media tijdens de 65 dagen durende noodtoestand. Vier jaar later zijn de missiezusters van de Heilige Harten van Jezus van Pollença op Mallorca weer in het nieuws. Dat doen ze omdat ze hun “primitieve feministische charisma” aan het herwinnen zijn. Nu hun nonnenklooster leegloopt, zetten ze ateliers op voor behoeftige vrouwen die alternatieve huisvesting nodig hebben in het licht van de woningnood die de huidige samenleving zo parten speelt.
Het klooster van de Zusters van het Heilig Hart van Pollença werd opgericht in 1921, in een tijd van religieuze onrust in heel Mallorca, en telt nu nog maar zes nonnen. Vier van hen zijn ouder dan 80 jaar en de andere twee zijn uit Rwanda gekomen om zich bij de congregatie aan te sluiten, klaar om te helpen met wat er ook nodig is. Het is geen toeval dat de zusters van Pollença een zeer actieve solidariteitsrol hebben gespeeld in Rwanda, een land waar ze nog steeds sponsors zoeken voor kinderen en de bouw van onderwijscentra financieren.
Het “primitieve feministische charisma” (zoals zij het zelf omschrijven) van de Zusters van het Heilig Hart was om “vrouwen te helpen”. “Door de jaren heen hebben ze ons in het onderwijs gebracht om het lerarentekort aan te vullen, en ook in de gezondheidszorg. Nu deze twee behoeften goed gedekt zijn, willen we terug naar onze oorsprong en daarom werken we in het klooster om vrouwen te helpen in precaire situaties die door speciale omstandigheden een plek nodig hebben om te wonen”, legt zuster Teresa uit.
In de oude gebouwen van het klooster, de ziekenzaal en de voormalige gemeentelijke kleuterschool, huisvesten de zusters nu vrouwen in precaire situaties die geen middelen hebben om de huur te betalen. “Soms worden ze door de gemeente Pollença gestuurd omdat ze uit hun huis zijn gezet en blijven ze een maand bij ons of zo lang als ze nodig hebben totdat ze een andere plek hebben gevonden,” leggen de zusters uit.
Al zes maanden huisvesten ze een vrouw die niet genoeg geld heeft om de huur te betalen omdat ze minder werkt. Vorige week werden ze benaderd door het gemeentehuis van Pollença over een moeder met twee kinderen die zich ook in een noodsituatie bevond. “Ik moest twee matrassen neerleggen,” zegt zuster Teresa. “We hadden vier of vijf lege kamers in het klooster, maar die hadden geen keuken, en nu zijn we aan het werk. We hebben nog drie kamers over en van twee daarvan hebben we een eetkamer en een keuken gemaakt,” zegt de non.
Om de privacy te beschermen en toch onderdak te bieden in dringende gevallen, zullen de nonnen nieuwe deuren installeren en de oude ziekenzaal sluiten om de faciliteiten die de nonnen gebruiken te scheiden van de kamers van de gasten. Om de kosten van de uitgevoerde werkzaamheden te dekken en de ontwikkeling van projecten in Rwanda voort te zetten, houden de Missionarissen van de Heilige Harten hun traditionele liefdadigheidsmarkt op zondag 29 september van 9.30 tot 14.00 uur.
Met de hulp van de nieuwe zusters die zich bij het klooster hebben aangesloten, hopen de nonnen nog vele jaren in Pollença te kunnen blijven. Ze zijn de laatst overgebleven nonnen in de gemeenschap nadat de Nonnen van Liefde een paar jaar geleden verhuisden.
“Nu zijn we met zes nonnen. Van degenen die hier altijd zijn geweest, ben ik de jongste en 80 jaar oud. Er is ook een 88-jarige en twee 91-jarigen. De komst van twee Rwandese zusters heeft ons erg geholpen. Ze werken op de school in Palma, maar omdat er hier elke dag leraren uit Pollença komen, gaan ze om de beurt met hen mee, en hun gezelschap helpt ons bij ons dagelijks werk en bij alle projecten die we uitvoeren, zoals Rebost Solidari.
Zuster Teresa geeft toe dat “het klooster in Pollença een beetje verwend is. We willen dat het nog lang blijft bestaan, want we spelen een zeer actieve rol in de stad,” zegt ze.
De historicus Pere Salas, auteur van het boek Germanes Missioneres dels Sagrats Cors de Pollença. Un compromís centenari, een expert op dit gebied, legt uit dat het in 2021 100 jaar geleden is dat de Zusters van het Heilig Hart naar de gemeente kwamen.
“In tegenstelling tot andere congregaties is hun klooster altijd een open klooster geweest dat de gemeenschap in haar werkgebied opneemt. Ze noemen zichzelf zusters en geen nonnen omdat ze ten dienste staan van de samenleving en altijd met vrouwen beginnen”, zegt de expert.
Hij herinnert zich dat “in hun begin, 103 jaar geleden, ze de diensten verleenden waar de maatschappij om vroeg, ze waren leraressen, verpleegsters? Sinds het begin van de 21e eeuw hebben ze zich aangepast aan nieuwe behoeften”. Sinds het begin van de 21e eeuw hebben ze zich in de loop der tijd aangepast aan nieuwe behoeften”.
“Uiteindelijk hebben ze zichzelf opnieuw uitgevonden door de verandering die ze een paar jaar geleden hebben doorgevoerd (toen de verzorgingsstaat hun taken overnam, vooral op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en ouderenzorg). Dit heeft ertoe geleid dat ze actief samenwerken met verenigingen en organisaties. De Cors Oberts Stichting, die in het klooster is gevestigd, stuurt hulp naar Rwanda”, zegt ze.
Salas is het met de zusters eens dat “hun beslissing om een deel van het klooster te wijden aan hulp voor vrouwen in nood hun actieterrein verbreedt en hen terugbrengt naar hun oorsprong, namelijk de zorg voor vrouwen”. “Ik weet niet of het juist zou zijn om ze van oorsprong feministisch te noemen, omdat ze zich oorspronkelijk op vrouwen richtten, niet vanuit het oogpunt van sociaal activisme, maar van spirituele begeleiding”. “Vandaag de dag twijfel ik echter niet aan de toewijding van zusters als zuster Alicia en zuster Teresa aan vrouwen. Zusters als zuster Alicia en zuster Teresa hebben een zeer progressieve levensvisie en zijn in zekere zin feministisch,” besluit ze.
Bron: Agentschappen
