Plataforma per la Llengua heeft opgeroepen tot een versterking van het zelfbewustzijn van Catalaanssprekenden en het voeren van gesprekken in het Catalaans “met iedereen” als sleutel tot het waarborgen van de overdracht naar de volgende generatie en het werven van nieuwe sprekers.
Dit is een van de conclusies die de organisatie heeft getrokken uit het laatste evenement van de lezingenreeks Semicercles, die plaatsvond in het hoofdkantoor van de vakbond UGT Baleares met professor in de taalkunde Laura Camargo en ondernemer en voorzitter van de Círculo Mallorquín de Negocios, Bartomeu Rosselló, zoals het platform in een persbericht verklaarde.
Semicercles is het merk van de Plataforma per la Llengua, dat alle discussiebijdragen van de organisatie samenvat. De reeks evenementen van dit jaar was gewijd aan de relatie tussen taal, sociale cohesie en sociale vooruitgang.
Het evenement op het hoofdkantoor van de vakbond ging over de gevolgen van het toeristische economische model van de Balearen voor de gezondheid van het Catalaans. Het platform verklaarde dat beide sprekers het erover eens waren dat het economische model van de Balearen, “dat sterk afhankelijk is van toerisme, de taal verzwakt”.
“Het is een roofzuchtige economische sector die geen hoogwaardige banen creëert en afhankelijk is van het aantrekken van mensen met beperkte middelen, aan wie hij precaire omstandigheden biedt”, verklaarden ze.
Camargo wees erop dat de veranderingen “versneld” en ‘razendsnel’ verlopen, wat samen met de “precaire situatie” het moeilijk maakt voor nieuwkomers om zich te vestigen. Rosselló voegde eraan toe dat de monoculturele toeristische economie “de lokale jongeren verdrijft”, die doorgaans “overgekwalificeerd zijn voor de aangeboden banen”.
Rosselló en Camargo waren het erover eens dat de toeristische sector “verslavend” is en voerden aan dat verandering “op weerstand stuit van belangen die politieke druk uitoefenen”.
“In de jaren zestig werd gekozen voor dit model, maar daarvoor hadden de Balearen een economische geschiedenis van zelfvoorziening en productiviteit. De keuze voor toerisme bracht veel voordelen met zich mee, maar had op de lange termijn ook veel externe effecten“, benadrukte Rosselló.
Camargo verdedigde op haar beurt dat de publieke sector ”deze verandering moet begeleiden“, omdat de door het toerisme gegenereerde overheidsmiddelen moeten worden geïnvesteerd in ”ontkoppeling en niet in versterking”.
Wat betreft de taalwisseling van de Catalaanssprekenden benadrukte de taalkundige dat de bereidheid daartoe “altijd helpt bij het leren van talen”, maar ze onderstreepte ook dat het belangrijk is “mensen te hebben met wie je deze talen kunt spreken”.
Zo vertelde ze dat zij, die in Madrid was geboren, bij haar aankomst op Mallorca kringen van mensen aantrof die alleen Catalaans spraken, en dat dit voor haar de doorslag gaf om de taal te leren.
In die zin verdedigde ze het standpunt dat “het niet wisselen van taal” de sleutel is tot het behoud ervan. “In een stad als Palma is het erg nuttig om Catalaans te leren, omdat je zo mensen uit de regio leert kennen, toegang krijgt tot culturele kringen en op een natuurlijke manier kennis maakt met de tradities van Mallorca”, legde ze uit.
Anderzijds waarschuwde hij dat de bereidheid om over te stappen op het Spaans in de loop der jaren “toegenomen” was en verklaarde dat, gezien de ‘snelle’ demografische veranderingen die het economische model met zich mee heeft gebracht, “deze houding om het Catalaans te verbergen een bedreiging vormt”.
Beide sprekers waren het erover eens dat de “vervreemding” onder jongeren “een gevolg is van de precaire situatie waarmee zij worden geconfronteerd”.
Rosselló vroeg zich af of er een “gunstig kader” was gecreëerd voor het opbouwen van een ‘langdurige’ samenleving. Camargo sprak over het probleem van gentrificatie, dat “jongeren de toegang tot huisvesting bemoeilijkt”. “Speculatie moet worden beteugeld, niet alleen die van grote belangen, maar ook die van particulieren”, benadrukte hij.
Op de vraag of zij denken dat er een dilemma bestaat tussen het concentreren van de inspanningen op het versterken van de taalkundige loyaliteit van de Catalaanssprekenden, wat impliciet betekent dat de minderheidsstatus wordt aanvaard en dat de nadruk ligt op de verspreiding van de taal, antwoordden beide sprekers ontkennend.
“Dat is een vals dilemma. In de huidige situatie zal het zonder investeringen om sprekers van andere talen aan te trekken tot een ramp komen: er zijn er nog maar weinig”, verklaarde Camargo.
Rosselló verklaarde dat het versterken van de taalgemeenschap en het aantrekken van nieuwe sprekers “elkaar wederzijds bevruchten”. “Er is een integratieve en alomvattende visie nodig. Je afsluiten is zelfmoord, en alles draait om het economische model. We hebben een model nodig dat wortel schiet”, eiste hij.
Het evenement eindigde met een gezamenlijke conclusie van beide sprekers dat taalkundige ontrouw “een probleem is en het resultaat van een laag zelfbeeld”.
Bron: agentschappen
