De Dirección General de Tráfico (DGT) legt het verschil uit tussen parkeren en kamperen met campers en caravans, een maatregel die bedoeld is om het leven van fans van toerisme op wielen te vereenvoudigen en onnodige boetes te voorkomen. Deze definitie verduidelijkt twee termen die vaak worden verward, maar zeer verschillende juridische implicaties hebben.
Volgens de DGT betekent parkeren simpelweg dat het voertuig stilstaat en niet wordt verplaatst. Om een camper als geparkeerd te beschouwen, moet het aan een aantal specifieke criteria voldoen: de motor moet uitgeschakeld zijn, het voertuig mag alleen met de wielen de grond raken (zonder het gebruik van stabilisatoren of andere voorzieningen), het mag niet meer ruimte innemen dan wanneer het gesloten is en het mag geen vloeistoffen of geluid naar buiten uitstralen.
Zolang het voertuig aan deze voorwaarden voldoet, kunnen gebruikers erin slapen zonder meer verplichtingen te hebben dan in een andere auto op het gebied van verkeersregels. Dit vergemakkelijkt het gebruik van deze voertuigen voor overnachtingen op plaatsen waar parkeren is toegestaan en biedt reizigers flexibiliteit en comfort zonder de wet te overtreden.
Aan de andere kant wordt er gekampeerd als er maatregelen worden genomen die het standaardprofiel van het voertuig veranderen om het voor langere tijd op één plaats te houden. Het uitschuiven van luifels, het verwijderen van meubilair zoals tafels of stoelen, het plaatsen van het voertuig op andere steunen dan de wielen, het naar buiten kantelen of het uitsteken van delen van het voertuig buiten de aangegeven grenzen zijn tekenen dat er een kamp wordt opgezet en niet gewoon een parkeerplaats.
Dit onderscheid is niet onbelangrijk, want kamperen is onderworpen aan toeristische regelgeving die sterk varieert afhankelijk van de autonome gemeenschappen, gemeenteraden en beschermde gebieden zoals natuurreservaten of nationale parken. Deze instanties zijn bevoegd om het kamperen te reguleren en sancties op te leggen aan degenen die zich niet houden aan de lokale voorschriften, die zeer streng kunnen zijn.
Hopelijk weten reizigers dankzij deze richtlijnen beter wat wel en niet is toegestaan en kunnen ze de regels naleven zonder bang te hoeven zijn dat ze deze per ongeluk overtreden. Ze helpen ook om de orde te handhaven op de wegen en in de openbare ruimte door ervoor te zorgen dat het gebruik van deze voertuigen verenigbaar is met de bescherming van het milieu en de naleving van de lokale regelgeving in elke regio.
Bron: Agentschappen
