De zeven planeten van het zonnestelsel (naast de aarde) zijn deze week zichtbaar bij zonsondergang en vormen ook een schijnbaar sterrenbeeld op een denkbeeldige, nooit perfecte, gebogen lijn boven de horizon. Vijf van hen zijn ook met het blote oog zichtbaar bij heldere hemel, want Mercurius verschijnt eerst in het westen, heel dicht bij Saturnus, en dan staan Venus, Jupiter en Mars op een denkbeeldige eclipticale lijn, volgens gegevens van het Nationaal Astronomisch Observatorium (OAN), dat heeft benadrukt dat dit een ongebruikelijke gelegenheid is, omdat maximaal vijf van deze hemellichamen tegelijkertijd kunnen worden gezien.
Naast deze vijf zijn er nog twee, Uranus en Neptunus, maar in dit geval zijn ze alleen zichtbaar met een telescoop, in een ongebruikelijke samenstand die niets te maken heeft met “millennial alignments” – alleen maar schijnbaar.
Hoewel ze een mooi optisch effect geven en zelfs een unieke kans bieden voor astronomieliefhebbers om planeten met het blote oog te bekijken en te fotograferen, is de schijnbare planetaire constellatie of samenstand die in januari begon en de eerste dagen van maart zal voortduren geen bijzondere astronomische gebeurtenis en ook niet van bijzonder wetenschappelijk belang.
De schijnbare planetaire constellatie begon in januari met vier planeten (Venus, Saturnus, Jupiter en Mars), en in de afgelopen dagen heeft de kleine Mercurius, de kleinste planeet in het zonnestelsel en de moeilijkst te zien vanwege zijn nabijheid tot de zon, zich bij de “parade” aangesloten en is nu met het blote oog te zien.
Er heeft altijd een mystieke sfeer gehangen rond “planeetconstellaties” die wetenschappelijk gezien verre van accuraat is, en hoewel sommige als “historisch” zijn opgetekend – zoals die in 1982 – heeft de wetenschap bewezen dat deze perfecte samenstand van de acht planeten in werkelijkheid nooit plaatsvindt.
Bron: Agentschappen
