Son Moix zag twee doelpunten van Muriqui – en uiteindelijk een 2-2. Waarom slaagt Mallorca er niet in om voorsprongen te verdedigen?
Een inventarisatie met het oog op het dagelijkse leven, analyse voorafgaand aan de uitwedstrijd in Oviedo.
Kernvraag: waarom is een dubbelslag van Muriqui niet voldoende om RCD Mallorca een voorsprong naar de finish te brengen?
Son Moix was gisteren (29-11-2025) geen vijandig stadion, maar eerder een luidruchtige plek vol kleine tegenstrijdigheden. Enerzijds was er de opluchting toen Muriqui scoorde en de tribune even juichte. Anderzijds was er de toenemende onrust, het geklop op de knieën, de blikken op de klok, alsof de tijd plotseling sneller voorbijging. De fans verlieten de tribunes niet in verdriet, maar eerder met dat beklemmende gevoel dat ontstaat wanneer een wandeling plotseling een hindernisloop wordt.
Feit is: 2-2 tegen Osasuna, Muriqui scoorde twee keer, in de laatste minuten verspeelde Mallorca de voorsprong. In de ranglijst staat het team van Jagoba Arrasate nog steeds op de 15e plaats met 13 punten.
Volgende test: vrijdag, uitwedstrijd bij Real Oviedo. Deze eenvoudige opsomming volstaat, maar zegt weinig over waarom er punten verloren gaan.
Kritische analyse: het gaat niet alleen om individuele fouten, maar om patronen. Ten eerste is er het spelmanagement in de slotfase. Wie voorstaat, moet het tempo en het risico opnieuw aanpassen. Dat betekent niet automatisch “afwachten”, maar eisen stellen aan structuur en rollen: wie zorgt er in elke situatie voor de tweede bal? Welke passroutes blijven open als het team dieper staat? Ook standaardsituaties en omschakelmomenten zijn belangrijk. Osasuna heeft duidelijk ruimtes gevonden waar Mallorca eerder veilig leek.
Een ander probleem is mentale uitputting. In de 70e en 80e minuut hebben de teams duidelijke procedures nodig, die ook tijdens de training worden herhaald. Als de beslissing in de laatste minuten valt, duidt dit op tekortkomingen in concentratie en automatismen. Dit is geen verwijt aan de spelers, maar eerder een aanwijzing voor de omgeving: trainingsinhoud, herstel, wedstrijdritme.
Wat vaak ontbreekt in de publieke discussie is het perspectief op processen. Discussies draaien al snel om namen, formaties of schuldtoewijzingen. Er wordt echter nauwelijks aandacht besteed aan vragen als: hoe ziet het fysieke belastingsmanagement er gedurende meerdere weken uit, welke analysetools gebruikt de club en hoe goed verloopt de communicatie tussen de technische staf, begeleiders en spelers in hectische fasen?
Ook de perspectieven voor jonge talenten en de breedte van de selectie worden zelden in samenhang bekeken, terwijl deze factoren cruciaal zijn als het gaat om verse krachten in de slotfase.
Bron: agentschappen
