In totaal 157 walvissen, waarvan 136 nog in leven, zijn gestrand op een afgelegen strand in het noordwesten van Tasmanië, een eiland in het zuiden van Australië. Reddingsteams proberen ze vandaag terug te brengen naar zee.
Een team van dierenartsen en mariene natuurbeschermers is in de buurt van de Arthur River in het gebied waar de walvissen zijn gestrand, zei het Tasmaanse ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu in een verklaring.
De dieren lijken valse orka’s of orka’s te zijn, waarvan er 136 nog in leven zijn, aldus de verklaring.
De experts werken samen met de Tasmaanse autoriteiten aan een responsplan, dat ze omschrijven als “complex” vanwege de ontoegankelijkheid van de locatie, de omstandigheden op zee en de uitdagingen om gespecialiseerde apparatuur naar het gebied te vervoeren.
In de verklaring staat verder dat als besloten wordt dat hulp van de bevolking nodig is, er via verschillende kanalen een verzoek zal worden verstuurd.
Ze leggen ook uit dat ze sinds 2020, toen 470 grienden strandden aan de westkust van Tasmanië, veel beoordelingen hebben uitgevoerd voor dergelijke situaties, waarvan er slechts ongeveer honderd konden worden gered en naar open zee gebracht.
In 2022 strandden ongeveer 230 walvissen op een ander afgelegen strand van Macquaire Bay in het westen van Tasmanië, waarvan de helft stierf.
In deze gevallen hebben wetenschappers de mogelijkheid overwogen dat de walvissen werden aangetrokken door de sonar van grote schepen of naar de kust werden gedreven door een gedesoriënteerde leider van de groep als gevolg van ziekte. Sommige experts geloven dat het sociale dieren zijn en dat als een van hen een fout maakt en ondiep water ingaat, de anderen volgen.
Tasmanië is een afgelegen en wilde eilandstaat van Australië, dunbevolkt en tot op zekere hoogte vergeten vanwege de afstand tot het vasteland.
20 procent van het grondgebied is uitgeroepen tot Werelderfgoed en omvat een netwerk van tien natuurparken met dramatische kloven die door verschillende ijstijden zijn blootgelegd, kristalheldere meren in oude kraters en ontoegankelijke besneeuwde toppen.
Bron: Agentschappen
