Sumar heeft in het congres een initiatief ingediend om de kamer zich uit te spreken voor de erkenning van de Lonjas van Barcelona, Zaragoza en Palma de Mallorca als UNESCO-werelderfgoed, zoals dat in 1996 al is gebeurd voor de Lonja van Valencia, zodat ook deze gebouwen in civiele gotische stijl in de vier steden van de voormalige kroon van Aragon deze onderscheiding krijgen.
In haar niet-wetgevende motie, die in de Commissie Cultuur zal worden besproken, benadrukt de multinationale fractie dat deze vier Lonjas een architectonisch ensemble van grote historische, artistieke en culturele waarde vormen, aangezien het “unieke gebouwen in Europees verband zijn die het belang van de handel in de middeleeuwen en de moderne tijd binnen de kroon van Aragon weerspiegelen”.
Alle vier zijn, zoals blijkt uit de tekst van Europa Press, volgens hetzelfde schema gebouwd, met een rechthoekige zaal die wordt gedragen door zuilen, en waren ontworpen als ruimtes voor handels- en financiële transacties, waardoor ze hebben bijgedragen aan de economische en culturele bloei van de steden waar ze zich bevinden.
Alle vier werden in 1931 uitgeroepen tot cultureel erfgoed (als nationale monumenten), maar alleen die in Valencia heeft de eer door de UNESCO te zijn erkend als werelderfgoed. Op 4 maart werd in de commissie voor onderwijs, cultuur en sport van het regionale parlement van Aragón unaniem een niet-bindend voorstel met een soortgelijke tekst aangenomen. In die zin dringt Sumar erop aan dat de kandidatuur van de vier Lonjas voor erkenning als werelderfgoed wordt voortgezet, teneinde hun historisch erfgoed te behouden, hun bescherming te waarborgen en hun belang internationaal bekend te maken.
Sumar pleit er daarom voor dat het congres de regering verzoekt om, na voorafgaande goedkeuring door de Raad voor Historisch Erfgoed, de gebouwen in Zaragoza, Barcelona en Palma op te nemen in de verklaring van de Lonja de Valencia, die al door de UNESCO tot werelderfgoed is verklaard.
Voorts stelt hij voor om historische, architectonische en culturele studies en onderzoek te bevorderen die de kandidatuur onderbouwen en de gemeenschappelijke en unieke kenmerken van elke visafslag benadrukken. Ten derde pleit hij voor samenwerking tussen de lokale en regionale overheden van de betrokken steden om strategieën voor de bescherming, verspreiding en promotie van de visafslagen in hun geheel te coördineren.
Bron: agentschappen
