De Groenlandse ijskap is tussen 2010 en 2023 met 2.347 kubieke kilometer geslonken – genoeg om het Victoriameer in Afrika, een van de grootste zoetwatermeren ter wereld, te vullen.
Een onderzoek onder leiding van de Northumbria University (Verenigd Koninkrijk) heeft de eerste metingen uitgevoerd van veranderingen in de dikte van de Groenlandse ijskap met behulp van de CryoSat-2 satelliet van de European Space Agency (ESA) en de ICESat-2 van Nasa, die gespecialiseerd is in ijsontwikkeling.
Uit de gegevens blijkt dat de grootste veranderingen plaatsvonden in 2012 en 2019, toen de zomertemperaturen extreem warm waren en de ijskap elk jaar meer dan 400 kubieke kilometer van zijn volume verloor. In de 13 onderzochte jaren kromp de Groenlandse ijskap met gemiddeld 1,2 meter. De maximale dunning in het Sermeq Kujalleq gebied (midden-westen) bedroeg 67 meter, en in Zachariae Isstrøm (noord-oosten) bereikte het 75 meter.
Het smelten van Groenland beïnvloedt ook de wereldwijde oceaancirculatie en verandert weerpatronen, wat verstrekkende gevolgen heeft voor ecosystemen en gemeenschappen over de hele wereld. De hoofdauteur van het onderzoek, Nitin Ravinder, benadrukte hoe belangrijk het is dat de gegevens van CyoSat-2 en ICESat-2 elkaar aanvullen, wat “een sterke motivatie is om de datasets te combineren om schattingen van het volume en de massaveranderingen van de ijskappen te verbeteren”.
Aangezien het massaverlies van de ijskap een van de belangrijkste oorzaken is van de zeespiegelstijging, is deze informatie, aldus Ravinder, “van groot nut voor de wetenschappelijke gemeenschap en beleidsmakers”.
Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Geophysical Reseach Letters, bevestigt dat de twee satellieten gecombineerd kunnen worden om een betrouwbaardere schatting van het ijsverlies te geven dan een van beide afzonderlijk zou kunnen. Dit betekent dat als een van de twee missies uitvalt, de gegevens over veranderingen in het poolijs door de andere kunnen worden voortgezet.
Bron: Agentschappen
