Woede in de vastgoedsector. Dit is de reden voor de nieuwe index om de huurprijzen te beperken die het ministerie van Huisvesting heeft gepresenteerd en die de regering wil invoeren in gebieden die onder druk staan. Op dit moment ziet het ernaar uit dat deze alleen in Catalonië zal worden toegepast; de regering van de Balearen heeft al aangekondigd dat ze dit niet zal doen omdat ze van mening is dat “dit het bestaande aanbod zou verminderen en de prijzen zou verhogen”.
Deze mening wordt gedeeld door de vastgoedsector. De woordvoerder van Idealista, Francisco Iñareta, verzekert dat “het ministerie faalt in zijn diagnose: de enige manier om de dramatische huursituatie te veranderen is niet in te grijpen in de prijzen, maar in het aanbod. De prijsstijging weerspiegelt alleen het echte huurprobleem, namelijk het gebrek aan appartementen”.
Hij is van mening dat “een index die de prijzen beperkt alleen maar olie op het vuur gooit en blijk geeft van een gebrek aan verantwoordelijkheid en gevoeligheid voor de wanhoop van duizenden gezinnen die geen woning kunnen vinden. Dit soort maatregelen betekent het probleem niet willen begrijpen en het erger maken door de markt nog verder te beperken. Niemand zal kunnen zeggen dat hij niet gewaarschuwd was: Het vernietigen van het beschikbare aanbod drijft de prijzen op en maakt de toegang onmogelijk voor de meest kwetsbaren. Blijven geloven dat dwingende prijsmaatregelen niet de juiste weg zijn. Er zijn geen jaren voor nodig om dat te bewijzen, en de vasthoudendheid om door te gaan met een mislukt beleid is verrassend.”
Het vastgoedportaal Pisos.com zet ook vraagtekens bij de effectiviteit van deze maatregel en betreurt dat “deze stap de twijfels over de positieve impact van de huisvestingswet niet wegneemt en een aantal extra vragen oproept, zoals wie verantwoordelijk zal zijn voor het beheer van deze beperking en of er een specifieke toewijzing van middelen zal zijn”.
De directeur studies van Pisos.com, Ferran Font, betreurt dat “dit een rem zal zijn op de opname van nieuwe woningen in de huurmarkt die er voorheen niet waren en die niet langer dan vijf jaar werden verhuurd, omdat ze zich zullen moeten aanpassen aan deze referentieprijzen. We zien dat er een groot verschil is tussen de huidige prijzen en de referentieprijzen, dus de prikkels voor eigenaren zijn erg laag.”
De vice-voorzitter van de Vereniging van Vastgoedmakelaars van de Balearen (API), Natalia Bueno, zet ook vraagtekens bij de resultaten van de index om de huurprijzen te beperken, omdat het ministerie heeft verzekerd dat deze afkomstig zijn van de gemiddelde waarden die huurders in elk gebied het afgelopen jaar hebben opgegeven bij de Belastingdienst. “Hoe is het mogelijk dat ze prijzen opgeven die de helft zijn van wat er op de markt wordt aangeboden?”, verwijt ze. In dit verband wijst ze erop dat Ibavi geraadpleegd had moeten worden, aangezien het verantwoordelijk is voor het beheer van de huurdeposito’s, die op de eilanden geformaliseerd zijn.
Bueno vindt het ook “schaamteloos dat de regering de verantwoordelijkheid voor het verlagen van de huren afschuift op de eigenaren in plaats van een effectief volkshuisvestingsbeleid te implementeren”. Ze merkt echter op dat het aanwijzen van probleemwijken positief kan zijn zolang het gebruikt wordt om aanzienlijke belastingvermindering te geven aan degenen die hun huizen onder de marktprijs verhuren.
De voorzitter van de Balearen Vereniging van Nationale en Internationale Makelaars (ABINI), Hans Lenz, is het helemaal niet eens met de intentie van de centrale overheid om de huurprijzen te beperken door probleemwijken aan te wijzen. Volgens hem “heeft de woningwet precies het tegenovergestelde bereikt van wat ze een paar dagen voor de regionale verkiezingen aan de kiezers wilden verkopen. Er is maar de geringste internationale analyse voor nodig om te begrijpen dat deze mediamaatregelen, die geen objectieve basis hebben, niet werken”.
Lenz geeft toe opgelucht te zijn, omdat de regering heeft verzekerd dat ze de gebieden niet tot stresszone zal verklaren en dus de huurprijzen niet zal beperken. Volgens hem kan het huisvestingsprobleem alleen worden opgelost met “hard werken, realisme en objectiviteit”. Het is misschien niet populair, maar de tijd van liegen tegen mensen is voorbij. Er is een tekort aan woningen en de bevolkingsgroei is iets dat niet zal verdwijnen. De mensen van de Balearen verdienen een echt plan voor betaalbare huisvesting met de sterkste politieke en economische steun van de Spaanse staat.”
Bron: Agentschappen
