Het Spaanse nationale vrouwenelftal strijdt zondag (27 juli 2025) in het St. Jakob-Park in Bazel tegen regerend kampioen Engeland om de Europese beker, de enige titel die het nog ontbreekt, in een herhaling van de wereldbekerfinale. De Europees kampioen tegen de wereldkampioen. Er kan er maar één winnen. Sarina Wiegman zal proberen de tweede Europese titel voor Engeland en haar derde op rij te behalen, terwijl Montse Tomé op jacht gaat naar de eerste voor Spanje, om na het wereldkampioenschap en de Nations League de triple crown te winnen. Het zou de eerste ploeg zijn die dit presteert.
De weg van beide teams naar de grote finale was totaal verschillend. Spanje domineerde vanaf het begin, scoorde 14 doelpunten in drie groepswedstrijden tegen Portugal (5-0), België (6-2) en Italië (1-3) en voerde alle aanvallende statistieken aan. Voor het eerst in haar geschiedenis kwalificeerde het zich als groepswinnaar met zes overwinningen en vestigde daarmee het beste doelpuntenrecord in een groepsfase, dat in 2022 door Engeland was neergezet.
In de knock-outfase had La Roja meer moeite. In de kwartfinale versloeg het gastland Zwitserland in een wedstrijd die in de tweede helft werd beslist (2-0) en in de halve finale versloeg het de vicekampioen van 2022, Duitsland, door een doelpunt van Aitana Bonmatí in de 113e minuut van de verlenging. Met een spel waarin de bal centraal staat, maar volledig gericht is op de aanval, heeft Spanje als een wervelwind de finale bereikt. Het heeft alles weggevaagd wat zich in de weg stond. Veel van zijn speelsters hebben daarbij een uitmuntende rol gespeeld, waaronder de drie MVP’s van de wedstrijden: Alexia Putellas, Patri Guijarro en Aitana Bonmatí.
Met hen beschikt Spanje over een van de beste middenvelden ter wereld. Zo niet de beste. Naast hun dominantie op het middenveld zijn er nog de reddende reddingen van Cata Coll in de halve finale, de onvermoeibare inzet van Ona Batlle op de flank en de beste doelpuntenmaakster van het toernooi, Esther González, met vier treffers. De titelverdediging van Engeland verliep daarentegen moeizaam, met zelfs twijfels waar het zich weer van moest herstellen.
Engeland verloor de eerste wedstrijd tegen Frankrijk, maar kwam terug met grote overwinningen op Nederland (4-0) en Wales (6-1). In de knock-outfase kwam het team in moeilijkheden tegen Zweden en moest het strafschoppen nemen, tegen Italië won het met een doelpunt in de laatste minuut van de verlenging. In moeilijke momenten kwam Chloe Kelly van de bank, nam de leiding en scoorde de twee beslissende doelpunten in de knock-outwedstrijden.
De laatste ontmoetingen tussen de twee teams waren evenwichtig en felbevochten. Dit jaar ontmoetten ze elkaar twee keer in de Nations League. In februari won Engeland met 1-0 in Wembley dankzij een doelpunt van Jess Park, en in juni stond Spanje bij rust achter door een doelpunt van Alessia Russo, maar kwam terug door twee doelpunten van Claudia Pina en won met 2-1, waardoor het zich plaatste voor de eindronde.
De laatste ontmoeting voor deze twee wedstrijden was de finale van het wereldkampioenschap 2023 in Sydney, waar een doelpunt van Olga Carmona Spanje de eerste wereldtitel opleverde. Spanje en Engeland hebben in totaal 19 keer tegen elkaar gespeeld, waarbij Spanje vijf overwinningen boekte. Beide teams ontmoetten elkaar drie keer in de eindronde van het Europees kampioenschap, waarbij Spanje één overwinning (3-2 in de groepsfase van 2013) en twee nederlagen (2-0 in de groepsfase van 2017 en 2-1 in de kwartfinale van 2022) boekte.
De enige onzekerheid voor de finale is de Engelse spits Lauren James, die in de halve finale tegen Italië tijdens de rust werd gewisseld vanwege enkelklachten. Aan Spaanse zijde wordt de basisopstelling verwacht, waarbij Laia Aleixandri na haar schorsing vanwege een gele kaart weer terugkeert in de basis.
Bron: agentschappen
