Vandaag, maandag 2 december, treedt Koninklijk Besluit 933/2021 in werking, dat de aangifte- en informatieverplichtingen vastlegt voor natuurlijke en rechtspersonen die activiteiten uitoefenen op het gebied van logies en verhuur van voertuigen, en dat voorziet in boetes tot 30.000 euro als ze niet worden nageleefd.
Deze nieuwe maatregel is herhaaldelijk bekritiseerd door de accommodatiesector en reisbureaus, die de hoge bureaucratische last, het verlies aan concurrentievermogen en de mogelijke schending van de privacy van reizigers aan de kaak hebben gesteld.
Het ministerie van Binnenlandse Zaken verzekert echter dat het het principe van transparantie en efficiëntie heeft gerespecteerd tijdens het gehele proces van het opstellen en aannemen van het decreet, door te rekenen op de deelname van de begunstigden en door de doelstellingen van het decreet duidelijk te definiëren in zowel de preambule van het decreet als in het verslag, zonder “onnodige of extra administratieve lasten op te nemen”.
Tot slot zullen de betrokken bedrijven verplicht zijn om de overeenkomstige gegevens te verstrekken op het platform Ses.Hospedajes, dat sinds 2022 beschikbaar is en waarop al 61.540 hotelbedrijven, 1.994 reisbureaus, 222 digitale platforms en 1.720 autoverhuurbedrijven geregistreerd staan. Als je al deze bedrijven bij elkaar optelt, zijn er in totaal 4,77 miljoen geregistreerde gebruikersgegevens gekoppeld aan deze bedrijven.
Het departement, geleid door Fernando Grande-Marlaska, heeft de huidige veiligheidssituatie belicht door te stellen dat de grootste aanvallen op burgers worden gepleegd door zowel terroristische activiteiten als georganiseerde misdaad, die beide een duidelijk grensoverschrijdend karakter hebben. “In beide gevallen is de modus operandi van criminelen met name relevant voor de logistiek van huisvesting en de aankoop of het gebruik van motorvoertuigen, waarvan het contracteren tegenwoordig op talloze manieren wordt uitgevoerd, waaronder telematisch, wat meer privacy bij deze transacties mogelijk maakt,” legde hij in dit verband uit. Voor Binnenlandse Zaken is de huidige regelgeving “verouderd” en “nutteloos” omdat bijvoorbeeld de regelgeving voor de registratie van accommodaties 65 jaar oud is (Decreet 1513/1959).
Dit betekent dat nieuwe soorten accommodatieactiviteiten, zoals kortetermijnaccommodatie die wordt geëxploiteerd door bedrijven of particulieren door registratie op portaalsites of boekingscentrales via digitale media of internet, zijn uitgesloten van het toepassingsgebied. In die zin hebben deze gegevens, in totaal bijna 4,8 miljoen, het mogelijk gemaakt om 18.584 personen op te sporen die in nationale of internationale databases stonden, wat volgens het Ministerie van Binnenlandse Zaken overeenkomt met het hoofddoel van het decreet, namelijk het verbeteren van de openbare veiligheid.
Volgens de publicatie in het Staatsblad (BOE) geldt de verplichting om documenten te registreren voor natuurlijke of rechtspersonen die al dan niet beroepsmatig logiesactiviteiten of de verhuur van motorvoertuigen zonder bestuurder uitvoeren. Ten eerste zijn logiesactiviteiten activiteiten die worden uitgevoerd met als doel het beschikbaar stellen van een kamer of ruimte voor overnachting aan personen tegen een prijs, vergoeding of compensatie, met of zonder andere bijkomende diensten. Deze sectie omvat hotels, herbergen, pensions, landelijke of soortgelijke toeristische etablissementen, campings en caravanparken.
De verhuur van motorvoertuigen zonder bestuurder is een activiteit die dient om een derde partij in staat te stellen het voertuig te gebruiken voor een bepaalde periode en in ruil voor een vergoeding, een honorarium of een bepaalde prijs. Uitgesloten van de bepalingen van deze afdeling is de verhuur van taxi’s en, in het algemeen, de verhuur van voertuigen met chauffeur.
Daarnaast heeft de verordening zowel betrekking op touroperators die bemiddelingsdiensten verlenen tussen bedrijven en consumenten als op de activiteit van digitale platforms die zich richten op de bemiddeling van deze activiteiten via het internet, ongeacht of ze de onderliggende dienst die het onderwerp is van de bemiddeling leveren of niet, op voorwaarde dat ze diensten aanbieden in Spanje.
Wat betreft de mogelijke kostenstijging voor de betrokken bedrijven, heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken verzekerd dat het nieuwe register niet tot deze mogelijkheid hoeft te leiden en heeft “aanzienlijke” investeringen uitgesloten, aangezien “de verzamelde gegevens dezelfde zijn als voorheen”.
Wat betreft het verzamelen van gegevens, herinnerde Binnenlandse Zaken eraan dat bedrijven niet meer gegevens zullen verzamelen dan ze al doen. In het bijzonder zullen verschillende categorieën worden onderscheiden voor registratie.
Ten eerste moeten accommodatieverschaffers de volgende informatie indienen en registreren:
Gegevens van het verhuurbedrijf: Naam van de eigenaar of bedrijfsnaam, CIF of NIF, gemeente, provincie, vast en/of mobiel telefoonnummer, e-mailadres, website van het bedrijf en URL om de advertentie te identificeren. — Gegevens van de vestiging: type vestiging, naam, volledig adres, postcode, gemeente en provincie.
Gegevens van de reiziger: Volledige naam, geslacht, ID-nummer, type document (ID-kaart, paspoort, TIE), nationaliteit, geboortedatum, gewone verblijfplaats (volledig adres, stad en land), vaste en mobiele telefoon, e-mail, aantal reizigers en relatie tussen reizigers (als een van hen minderjarig is).
Transactiegegevens: Contract (referentienummer, datum en handtekeningen), gegevens over de uitvoering van het contract (datum en tijd van inchecken en datum en tijd van uitchecken) en betalingsgegevens (soort, identificatie van het betaalmiddel zoals type en nummer van de kaart, houder van het betaalmiddel, vervaldatum van de kaart en datum van betaling).
In het geval van niet-commerciële accommodatie varieert ook een aantal gegevens, waaronder de volledige naam, het geslacht en de identiteit van de eigenaar, evenals het aantal kamers of de internetverbinding van het etablissement. Voor autoverhuur zijn de te verstrekken gegevens vergelijkbaar met die voor accommodatie, maar de relevante informatie over de hoofdbestuurder en de tweede bestuurder (indien van toepassing) moet worden toegevoegd.
Hoewel het ministerie wilde verduidelijken dat het doel van deze verordening niet is om “belastingen te innen om de staatskas te spekken”, zullen bedrijven die de verordening niet naleven onderworpen worden aan kleine en grote boetes.
Kleine overtredingen zijn met name onregelmatigheden of tekortkomingen bij het invullen van de registers die in dit koninklijk besluit zijn voorzien en het invullen van verplichte aangiften na de vastgestelde termijn. De boete bedraagt tussen 100 en 600 euro. Ernstige inbreuken zijn het ontbreken van de registers voorzien in dit koninklijk besluit en het nalaten van de verplichte kennisgevingen. De boete ligt tussen 601 en 30.000 euro.
Bron: Agentschappen
