De sluiting van Mercería Àngela in de oude binnenstad van Palma markeert het einde van een 340 jaar oude familiegeschiedenis. Voor de omwonenden is het meer dan alleen de sluiting van een winkel; het is het verlies van een stukje stadsgeschiedenis. Een winkel die veel meer verkocht dan alleen naalden.
De kleine koperen knopen in de etalage glinsteren nog steeds, maar de deur van Mercería Àngela zal binnenkort voorgoed gesloten blijven. Na 340 jaar en elf generaties komt er een einde aan deze bijzondere geschiedenis in de oude binnenstad van Palma.
“Vroeger kwamen de buurvrouwen met hun boodschappenlijstjes, tegenwoordig maken mensen foto’s”, zegt de eigenaar met een vleugje galgenhumor, voordat zijn stem serieuzer wordt. Het kleine winkeltje, verscholen in een smal steegje niet ver van de Plaça Major, was altijd een plek waar je knopen, naaigaren of deskundig advies voor reparaties kon vinden. Een handvol trouwe klanten en het bladeren in oude handelsboeken bepaalden het dagelijkse leven.
In het kader van een uitverkoop worden nu de laatste artikelen aangeboden: garenklossen, krimpfolie, kleine scharen, restjes stof. De geur van oud hout vermengt zich met de geur van verse koffie uit de bar naast de deur.
De toekomst van het winkelpand is nog onzeker. Geïnteresseerden hebben al rondgekeken en er doen allerlei speculaties de ronde: wordt het een café? Een souvenirwinkel? Of misschien een kantoor? Voor sommigen klinkt dat misschien banaal, maar voor velen betekent het een verlies: een stukje levende ambachtelijke cultuur verdwijnt langzaam uit het stadsbeeld.
De sluiting roept vragen op die verder gaan dan deze ene winkel: hoe veranderen toerisme, gewijzigd koopgedrag en stijgende huurprijzen onze binnensteden? En wie draagt de verantwoordelijkheid ervoor dat kleine ambachtelijke bedrijven een toekomst hebben?
Voor de familie komt er een einde aan een tijdperk. Ondanks alle nostalgie overheerst begrip: de jongere generatie wil andere wegen inslaan, logistieke uitdagingen en dalende omzetten hebben de beslissing versneld. Uiteindelijk werden de schappen met waardigheid leeggehaald – en werd de deur nog een keer wijd opengezet, zodat de buren nog een laatste keer konden zwaaien. Een afscheid met gemengde gevoelens: voor toeristen is het een fotomotief minder. Voor de inwoners van Palma een hoofdstuk dat wordt afgesloten.
Bron: agentschappen
