Grootste migrantendrama op de Canarische Eilanden?

Laat Voorlezen? ↑↑⇑⇑↑↑ | Leestijd van het artikel: ca. 3 Minuten -

De schipbreuk van een cayuco met 84 mensen aan boord, die vanochtend (28/09/2024) plaatsvond in El Hierro, kan de grootste migrantendrama worden die zich heeft voorgedaan op de Canarische Eilanden in de 30 jaar dat er kleine bootjes zijn aangekomen, en overtreft daarmee die van 15 februari 2009 in Los Cocoteros (Lanzarote), waarbij 25 mensen om het leven kwamen.

Volgens de eerste beschikbare informatie heeft Salvamento Marítimo negen lichamen geborgen en is het op zoek naar 48 vermisten, aangezien slechts 27 van de inzittenden van de cayuco, die zeven kilometer uit de kust kapseisde toen het gered werd, het overleefd hebben.

In de afgelopen jaren hebben maatschappelijke organisaties en de Organisatie van de Verenigde Naties voor Migratie (IOM) zelf schipbreuken gemeld in de Atlantische Oceaan met tientallen doden en geen overlevenden, maar de grootste tragedie op de Canarische Eilanden blijft die van Los Cocoteros.

Leestip:  Kerstmis 2024 op Mallorca kan komen
Ga ook aan en doneer vandaag nog. Met jouw steun maken we baanbrekend onderzoek, vroege ontdekking en de beste zorg mogelijk. Dankjewel!

Op 15 februari 2009 zonk een rubberboot enkele meters uit de kust van Los Cocoteros in Guatiza (Lanzarote). Vijfentwintig van de 31 inzittenden verdronken. Hoewel het niet de ergste schipbreuk in de geschiedenis van de Canarische route is, waarbij hele kajaks met meer dan honderd mensen aan boord werden verzwolgen, is het vijftien jaar later nog steeds de schipbreuk met de meeste dodelijke slachtoffers op de Canarische Eilanden.

De eerste schipbreuk die het geweten van de Canarische Eilanden schokte, vond plaats in 1999 in Morro Jable, Fuerteventura, toen negen jongeren uit Guelmin (Marokko) om het leven kwamen. Ze hadden elk 4000 dirham (destijds 70.000 peseta’s, 420 euro volgens de wisselkoers) betaald om aan boord te gaan van een zes meter lang schip dat 300 meter uit de kust zonk en dat voor hen de deuren naar de Europese droom moest openen.

Er waren misschien al eerder rampen geweest, maar er waren geen getuigen of overlevenden om over hun tragedie te vertellen, geen lichamen om te begraven.
Als er al schipbreuken waren in het verleden, dan waren ze “stil”, zoals nog steeds zo vaak het geval is op de Canarische route.

Deze zomer was het niet alleen 25 jaar geleden dat de eerste schipbreuk met dodelijke slachtoffers plaatsvond op de Canarische Eilanden, maar ook 30 jaar geleden dat de eerste patera op de eilanden aankwam op 28 augustus 1994, de dag waarop twee jonge Saharawi’s voor het eerst de 96 kilometer tussen het eiland Fuerteventura en het Afrikaanse continent over zee overstaken.

Bron: Agentschappen