De Audiencia Nacional heeft de gedwongen sloop bevolen van het zwembad van Pedro J. Ramírez in Costa del Pins op Mallorca. De rechtbank heeft twee beroepen verworpen van de journalist en zijn zoon Tristán Jerónimo Ramírez Ruiz de la Prada, die campagne hadden gevoerd voor het behoud van het zwembad, de steiger en het terras. Het hele complex was al illegaal verklaard door verschillende gerechtelijke uitspraken, die definitief werden in mei 2021, toen het Hooggerechtshof de concessie en de verlenging met betrekking tot de faciliteiten ongeldig verklaarde.
Na deze uitspraak van het Hooggerechtshof is de executiefase van het vonnis gestart, waarin de Audiencia Nacional nu een sloopbevel afgeeft. Aangezien dit een verplichte tenuitvoerlegging van een definitief vonnis is, bestaat de mogelijkheid dat Pedro J. en zijn zoon een boete krijgen als ze de werkzaamheden niet zelf uitvoeren. De andere mogelijkheid is dat de Demarcación de Costas de Balears de sloop zelf uitvoert en vervolgens de rekening doorschuift naar de eigenaren van het zwembad.
In januari 2023 riep het Ministerie van Ecologische Transitie op om het vonnis uit te voeren en vanaf dat moment begon een periode van zes maanden voor vrijwillige implementatie. In oktober vorig jaar bezocht het Kustverdedigingsagentschap het gebied en constateerde dat het zwembad nog steeds was zoals het was. In juli diende de journalist een klacht in om de sloop tegen te houden en zijn zoon deed hetzelfde in oktober.
De Nationale Rechtbank is van mening dat beiden in staat zijn om een aanklacht in te dienen omdat ze allebei door de beslissing worden getroffen. De voormalige redacteur van El Mundo voerde aan dat de sloop een “onomkeerbare daad” was en “zeer ernstige schade aan het milieu en naburige eigendommen” kon veroorzaken. Hij baseerde dit op verschillende deskundigen- en milieurapporten.
Zijn zoon probeerde op dezelfde manier de vergunning te handhaven met het argument dat het zwembad, het terras en de steiger “een beschermende functie vervulden” tegen klimaatverandering.
De National Court verwierp beide verzoeken omdat het van mening was dat ze bedoeld waren om een debat te heropenen “dat al was beoordeeld en opgelost in het hoofdgeding”. Het herinnert eraan dat de uitspraak van het Hooggerechtshof al heeft verduidelijkt dat sloop “de enige manier is waarop het gebruik van openbare maritieme eigendommen wordt gegarandeerd voor het vrije gebruik van alle personen”. Er wordt aan toegevoegd dat het voldoende is om “de hele zin te lezen” en dat daarin “duidelijk staat dat de vergunning vervallen wordt verklaard”.
De eerste vergunning voor het zwembad werd in 2001 door het ministerie verleend aan een particulier die deze in 2013 overdroeg aan Pedro J. Ramírez. Later, in 2016, verlengde de regering van Mariano Rajoy de vergunning om 350 vierkante meter openbare grond te gebruiken tot 2074.
De rechtszaak tegen de decreten werd aangespannen door de activist Jaume Sastre, die wordt vertegenwoordigd door de advocaat Josep de Luis. De Nationale Rechtbank beschouwt het debat als volledig gesloten: “De controverse is nu definitief opgelost”.
De beschikking wijst er ook op dat de uitvoering van de uitspraak van het Hooggerechtshof “een verplichte oefening” is voor het hof, aangezien “er een essentieel openbaar belang in het geding is”.
De helft van de kosten van het hoger beroep wordt toegewezen aan Pedro J. en zijn zoon, omdat beiden “een nieuw procedureel debat proberen te openen over een controverse die al is beslist in de hoofdzaak”. De rechtbank verwerpt ook het alternatieve verzoek van Pedro J. om de sloop uit voorzorg op te schorten zodat het ministerie nieuwe milieudocumentatie over het zwembad kan onderzoeken, wat “onnodig en overbodig” is voor de rechters die de zaak hebben opgelost.
De beslissing sluit bijna elke mogelijkheid uit voor Pedro J. om het zwembad te behouden of het bestaan ervan te verlengen. De faciliteit is een symbool geworden van het activisme op Mallorca door beruchte incidenten zoals de invasie van het zwembad in 2004. Twee decennia later is de tijd gekomen om de faciliteit te slopen omdat er geen ander alternatief is.
Bron: Agentschappen
