In de nasleep van China’s draconische één-kind-beleid in 1992 werden veel Chinese kinderen voor adoptie afgestaan aan het buitenland. Een aanzienlijk aantal van deze kinderen vond een thuis in Spanje. Vorig jaar stopte de Chinese regering echter met het programma en kwam er een einde aan dit tijdperk.
Het vliegtuig zat vol met Spaanse gezinnen die naar huis terugkeerden nadat ze een meisje in China hadden geadopteerd. Nina Queral herinnert zich bijvoorbeeld de dag dat ze uit China terugkeerde met haar geadopteerde dochter Mónica Li, toen een baby van 18 maanden. Zij en haar man Jordi Ortiz hadden het meisje, dat nu 20 jaar oud is, geadopteerd.
De vlucht in kwestie vond plaats in 2005, toen Spaanse adopties uit China een hoge vlucht namen. Dat jaar arriveerden 2.753 Chinese minderjarigen in Spanje. Dit aantal begon kort daarna te dalen tot nul in 2021 en 2022.
Toen Beijing het internationale adoptieprogramma op 5 september vorig jaar beëindigde, kwam dat niet als een grote verrassing voor de Spaanse verenigingen. China opende de deuren voor internationale adoptie in 1992. Destijds werd dit gedaan als onderdeel van het draconische één-kind-beleid. Het gevolg was dat veel tweede kinderen werden achtergelaten en dat vooral jonge jongens de voorkeur kregen van Chinese ouders. Dit verklaart meteen waarom veel geadopteerde kinderen meisjes waren. Sinds die dag zijn er naar schatting 160.000 Chinese kinderen afgestaan voor adoptie. 16.332 van hen kwamen in Spanje terecht.
Nina en Jordi, ingenieurs van 59 en 60 jaar, hadden al een biologische dochter. Ze wilden graag nog een kind, maar dat lukte biologisch niet. Ze besloten internationale adoptie te proberen. In Spanje zullen voorlopig alleen de adopties uit China die al bezig waren voor de annulering doorgaan. Dit betekent het einde van een tijdperk waarin Chinese kinderen een nieuwe toekomst vonden in een Spaans gezin.
Bron: Agentschappen
