Na een uitspraak van het Hooggerechtshof moet de weduwe van een werknemer die in de kleedkamer van het bedrijf overleed aan een hartaanval zonder zich van tevoren af te melden, het zonder schadevergoeding stellen. Het Hooggerechtshof vernietigde een eerdere beslissing van het Hooggerechtshof die het overlijden had aangemerkt als een bedrijfsongeval en beval de onderlinge verzekeringsmaatschappij om de familie van de overledene schadeloos te stellen. Voor het Hooggerechtshof is het cruciale punt dat de werknemer zich nog niet had aangemeld.
De overledene zou op vrijdag 26 juli 2019 om acht uur ’s ochtends beginnen met zijn dienst bij een brandstofbedrijf. Zoals elke dag kwam hij tien minuten te vroeg aan, al in zijn werkkleding. Zoals gewoonlijk ging hij alleen naar de kleedkamer om van schoenen te wisselen en de veiligheidslaarzen aan te trekken die hij voor zijn werk moest dragen. Na het omkleden ging hij naar het kantoor van het bedrijf en schreef zich in.
Net toen hij zijn laarzen had aangetrokken, kreeg hij een hartaanval. Zijn collega’s en het ambulancepersoneel probeerden hem nog te reanimeren, maar hij was op slag dood.
Hij had een hartaandoening en hoewel hij pas een paar weken eerder fit was verklaard door het ziekenfonds, werd hij regelmatig medisch behandeld.
Het Hooggerechtshof oordeelde dat het om een arbeidsongeval ging. In deze uitspraak werd vastgesteld dat zijn aanwezigheid in de kleedkamer, hoewel hij nog niet geregistreerd was, te wijten was aan een werkgerelateerde reden: het naleven van de veiligheidsmaatregelen die vereist waren om zijn werk in het bedrijf uit te voeren. Hij voerde aan dat hij op het moment van zijn hartaanval deze tijd niet kon besteden aan een taak die niets met zijn werk te maken had.
Het bedrijf ging in beroep tegen deze beslissing en hoewel de Crown Prosecution Service de interpretatie van het TSJIB steunde, vernietigde het Hooggerechtshof deze. Voor het Hooggerechtshof is het belangrijkste punt dat de werknemer nog niet had “ingeklokt”. De juridische term “werktijd” heeft een specifiekere betekenis en verwijst naar de noodzaak van de aanwezigheid van de werknemer op het werk, ervan uitgaande dat er een soort activiteit of inspanning, fysiek of intellectueel, is begonnen, waardoor het gemakkelijker is om het ongeval aan het werk te koppelen.
Het arrest van het Hooggerechtshof verwijst naar vergelijkbare gevallen: een werknemer die overleed tijdens een snackpauze en werd gecompenseerd omdat deze tijd deel uitmaakte van zijn werkdag, of een andere werknemer die ook overleed in de kleedkamer maar voor het ongeval had gestaan.
Hij is ook van mening dat de overledene op de Balearen elementen had die het minder waarschijnlijk maken dat het om een arbeidsongeval ging. Zo houdt hij er rekening mee dat hij al enige tijd aan een hartkwaal leed en dat de gebeurtenis geen verband hield met een inspanning, “activiteit of verandering van welke aard dan ook” die verband hield met zijn werkactiviteit.
Bron: Agentschappen
