“Een kip van 2 of 2,5 kilo kost tussen de 15 en 20 euro als de door de EU voorgestelde herziening van de regelgeving voor dierenwelzijn wordt doorgevoerd”. Dit is de berekening van Eloy Ureña, hoofd van de pluimveesector bij COAG. In deze zin stelt hij dat van de belangrijkste aanbevelingen van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA), “het voorstel om de bezettingsdichtheid van conventionele vleeskuikens te verlagen tot maximaal 11 kilo per vierkante meter het meest schokkend is”.
Hij waarschuwt dat “de EU pluimveeproducenten vraagt om grote investeringen te doen op boerderijen, terwijl het aantal dieren met 72% moet worden verminderd.”
Ureña wijst erop dat de prijs van kippenvlees voor de consument zou verdrievoudigen, aangezien een typische boerderij met een oppervlakte van 1.800 vierkante meter, die volgens de Spaanse regelgeving 33 kilo per vierkante meter mag wegen, niet langer een capaciteit van 33.000 kippen zou hebben, maar slechts 11.000. De prijs van een hele kip in de winkels is 3,25 euro per kilo, maar als de bovenstaande regels zouden worden toegepast, zou de prijs naar schatting 9,75 euro per kilo kunnen zijn, “bijna dezelfde prijs als scharrelkippen”.
De kippen die op Mallorca worden geconsumeerd komen voornamelijk van het vasteland, volgens Asaja en de voorzitter van de Vereniging van Distributeurs van Levensmiddelen en Dranken van de Balearen, Bartolomé Servera. Deze laatste voegt eraan toe dat de kosten op de eilanden nog hoger zouden kunnen uitvallen door de extra kosten van het insulaire karakter.
De COAG benadrukt dat zij voorstander is van dierenwelzijn, maar voegt eraan toe dat dit duurzaam moet zijn voor zowel producenten als consumenten. Naar hun mening is de regelgeving in Spanje, die strenger is dan in Europa, voldoende om beide te garanderen. Daarom vertrouwen ze erop dat de huidige regelgeving voor Spaanse boeren uiteindelijk niet zal worden gewijzigd.
De COAG-vertegenwoordiger waarschuwt dat de eierprijzen ook omhoog zullen schieten, omdat het EFSA-advies vergelijkbare aanbevelingen doet voor legkippen, die niet in kooien mogen worden gehouden. Naast de nieuwe investeringen zijn er ook nog de leningen die zijn aangevraagd om te voldoen aan de regelgeving van vóór 2012 en die nog niet volledig zijn terugbetaald. Om een voorbeeld te geven: De investering voor een verbouwing die voldoet aan alle eisen en voorschriften voor een boerderij met 8.000 legkippen zou voor de boer een uitgave betekenen van 141.426 euro. Ureña waarschuwt dat velen met pensioen zullen gaan, waardoor er minder eieren op de markt zullen zijn, wat zal leiden tot een toename van het aantal scharreleieren.
De prijzen van varkens- en konijnenvlees zullen op dezelfde manier stijgen als die van kippenvlees, omdat er voor deze dieren ook meer ruimte nodig is. Jaume Bernis, hoofd van de afdeling veehouderij van COAG, wijst erop dat “als we de veestapel willen handhaven in een typische boerderij met 1.200 zeugen, de kraamkamers voor 16 zeugen moeten worden verbouwd om plaats te bieden aan maximaal 12 zeugen. Je zou dus een nieuw gebouw moeten bouwen met alle benodigde componenten (ventilatie, sanitair, elektriciteit, armaturen, enz.) om 62 kraamhokken te huisvesten om het aantal zeugen te handhaven.
De prijs per kraamhok is 3.200 euro, dus de investering zou in dit geval 198.400 euro bedragen. Bovenop dit bedrag komen nog de kosten voor het ombouwen van de huidige kraamhokken van 16 naar 12 zeugen. Voor een bedrijf met 15 kraamhokken zou de investering 324 932 euro bedragen, wat samen met de kosten voor de bouw van het nieuwe gebouw voor 62 kraamhokken zou neerkomen op een totale kostprijs van 523 332 euro”.
De andere optie zou zijn om het aantal dieren te verminderen. “In dit geval zouden we de hallen moeten ombouwen van 16 naar 12 kraamhokken, wat een geschatte investering van 324.932 euro zou betekenen, met het bijbehorende productiviteitsverlies en kostenstijgingen. Voor beide opties moeten de nodige vergunningen en licenties worden verkregen, wat op korte termijn steeds ingewikkelder en duurder wordt.
José Luis Santaclara, hoofd van de konijnensector bij COAG, legt uit dat meer dan 95% van de productie plaatsvindt in kooien en dat elke boerderij 40 tot 50% van haar productie zou verliezen als de regelgeving die kooien verbiedt zou worden aangenomen. Hij waarschuwt ook dat “de algehele impact van de herziening van de wetgeving op dierenwelzijn veel breder zal zijn en we weten nog niet wat de precieze reikwijdte is die de Commissie heeft vastgesteld voor dit verbod”.
Bron: Agentschappen
