De gemeenteraad van Esporles op Mallorca heeft een initiatief gestart om een register op te stellen van braakliggende terreinen en huizen die gerenoveerd moeten worden. Dit project heeft tot doel mogelijkheden te identificeren voor het creëren van betaalbare en sociale woonruimte.
Er wordt onderzocht of dit een effectieve maatregel is om de woningmarkt te ontlasten of slechts een symbolisch gebaar. De analyse houdt rekening met zowel de kansen als de risico’s die aan deze aanpak verbonden zijn.
De gemeente Esporles is van plan een openbaar register aan te leggen van ongebruikte percelen en gebouwen die gerenoveerd moeten worden. Dit moet als basis dienen om deze middelen op een zinvolle manier te gebruiken. Een van de maatregelen die wordt overwogen, is de onteigening van grondstukken indien dit nodig blijkt om sociale woningen te creëren. Tegelijkertijd wordt onderzocht of Esporles kan worden aangemerkt als een gebied met een gespannen woningmarkt. Een soortgelijke stap wordt ook overwogen in Pollença.
Het is echter belangrijk om te benadrukken dat dergelijke registers op zichzelf nauwelijks effect hebben als er niet tegelijkertijd duidelijke tijdschema’s, begrotingsplannen en voldoende personeel worden voorzien. Zonder bindende termijnen bestaat het risico dat het initiatief in het zand loopt, net als bij andere projecten op Mallorca, waar wel intentieverklaringen zijn, maar de uitvoering op zich laat wachten. Onteigeningen zijn weliswaar juridisch mogelijk, maar gaan vaak gepaard met hoge kosten, langdurige procedures en politieke controverses. Bovendien lossen ze het probleem niet automatisch op als er na de onteigening geen betaalbare woningen worden gebouwd.
Een essentieel aspect dat in de publieke discussie vaak te kort komt, is de concrete behoefteanalyse voor sociale woningen en de kwestie van de financiering. Er ontbreekt een duidelijke strategie die verder gaat dan het louter registreren van grondstukken en die een gedetailleerd financierings- en bouwplan omvat. Evenmin wordt ingegaan op de vraag hoe de gemeente wil omgaan met eigenaren die bijvoorbeeld vanwege hun leeftijd niet in staat zijn om renovaties uit te voeren, of met investeerders die bewust panden leeg laten staan. Zonder passende sociale ondersteuningsmaatregelen voor lokale eigenaren blijft de maatregel onvolledig.
Om het initiatief in Esporles tot een succes te maken, zijn de volgende oplossingen denkbaar:
Prioriteiten met termijnen: het register moet bindende controleperiodes vaststellen om binnen 6 tot 12 maanden duidelijkheid te scheppen over welke terreinen op korte termijn bruikbaar zijn.
Kleinschalige stimulering: in plaats van te wachten op grote bouwprojecten, zouden modulaire, kleine rijtjeshuizen of flatgebouwen sneller en goedkoper kunnen worden gerealiseerd.
Financieringsmix: gemeentelijke fondsen, subsidies van de regering van de Balearen en partnerschappen met coöperaties zouden kunnen worden gecombineerd om de financiering veilig te stellen.
Steun voor eigenaren: een hulpprogramma voor gevelrenovatie of fiscale prikkels zouden kunnen voorkomen dat ouderen door een gebrek aan financiële middelen onteigend worden.
Transparantie en participatie: de inwoners moeten inspraak hebben bij herbestemmingen om de acceptatie van sociale projecten ter plaatse te waarborgen.Samenvattend kan worden gesteld dat het initiatief van Esporles in principe de goede kant op gaat. Het opstellen van een register is een zinvolle eerste stap. Het zal echter van cruciaal belang zijn of de verzamelde gegevens worden gebruikt om concrete, tijdgebonden maatregelen en financiële plannen te ontwikkelen. Anders blijft het initiatief een onbenut instrument.
Als de gemeente en het eilandbestuur samen een realistische, stapsgewijze strategie ontwikkelen met duidelijke deadlines, kleinschalige bouwprojecten en ondersteuning voor lokale eigenaren, zou Esporles daadwerkelijk betaalbare woonruimte kunnen creëren in plaats van alleen maar een lijst met potentiële terreinen op te stellen.
Bron: agentschappen
Vergelijkbare berichten over dit onderwerp
