De Global Sumud Flotilla heeft dinsdag (30 september 2025) bekendgemaakt dat zij de zone in internationale wateren heeft bereikt waar Israël eerder schepen met humanitaire hulpgoederen voor de Gazastrook heeft aangevallen, en heeft gewaarschuwd dat het door de Spaanse regering gestuurde schip mogelijk vertraging oploopt.
“Op dit punt van de reis, ongeveer 150 zeemijl verwijderd, bevinden we ons in internationale wateren waar Israël eerder schepen van de vrijheidsvloot heeft aangevallen”, meldde zij, waarna zij de hulpeloosheid van de internationale gemeenschap op weg naar de Palestijnse enclave aan de kaak stelde.
In dit verband werd verzekerd dat het fregat van de Spaanse marine “op kruissnelheid blijft varen”, die nauwelijks de helft van zijn maximumsnelheid bereikt, zodat het “in het beste geval” pas woensdagmiddag bij de vloot zal aankomen.
“Dat zou wel eens te laat kunnen zijn als Israël opnieuw een daad van piraterij in internationale wateren heeft gepleegd, terwijl de regeringen werkeloos blijven en geen bescherming garanderen, noch vooraf, noch op tijd.”
Bovendien heeft de Italiaanse regering hen meegedeeld dat hun fregat “binnenkort een radiobericht zal uitzenden waarin het de deelnemers de ‘mogelijkheid’ biedt om de reis af te breken en terug te keren naar de kust”. “Het Italiaanse schip zet ons onder druk en laat ons in de steek”, werd er bekritiseerd nadat het kabinet van Giorgia Meloni een laatste oproep aan hen had gedaan om niet verder te varen.
“Het is een poging om een vreedzame humanitaire missie te demoraliseren en te verdelen, die de regeringen niet hebben overgenomen, hoewel het hun stilzwijgen en medeplichtigheid zijn die tot deze situatie hebben geleid. Dat is lafheid, vermomd als diplomatie. Als Italië echt levens wilde beschermen, zou het niet optreden als bemiddelaar voor Israël en burgers onder druk zetten om zich terug te trekken”, verklaarde men.
Er werd aangevoerd dat Rome dit schip, “dat het heeft gestuurd om de veilige doorgang van vreedzame burgerlijke vrijwilligers naar Gaza te garanderen, het internationaal recht te handhaven en essentiële hulpgoederen te leveren”, zou moeten gebruiken en beweerde dat “elke andere maatregel medeplichtigheid is”. “We willen duidelijk maken: dit is geen bescherming, dit is sabotage”.
De vloot herinnerde eraan dat “alle” deelnemers zich bewust waren van “de risico’s van een dergelijke missie”, maar benadrukte dat ze eraan deelnamen “omdat het veel gevaarlijker is om te zwijgen in het licht van genocide, hongersnood en collectieve bestraffing dan om met humanitaire hulpgoederen te varen”.
“De Italiaanse regering weet dit, en toch besluit ze ons alleen tot het gevaarlijke punt te begeleiden en dan te proberen ons uit elkaar te drijven en ons met lege handen terug te sturen naar de kust, terwijl Israël het Palestijnse volk met volledige straffeloosheid blijft afslachten en voedsel onthoudt”, werd er bekritiseerd en werd aangevoerd dat de Italiaanse autoriteiten, als ze “herinnerd willen worden om hun moed”, met hen moeten ‘meevaren’.
Daarom werd bevestigd dat “de vloot verder vaart” en dat “de Italiaanse marine deze missie niet zal tegenhouden”. “De humanitaire noodzaak om de blokkade te doorbreken mag niet worden ondermijnd en onze morele verantwoordelijkheid mag niet overboord worden gegooid. Elke zeemijl die we afleggen, elke dreiging waaraan we worden blootgesteld, onderstreept alleen maar wat de regeringen hebben nagelaten en wat het maatschappelijk middenveld nu moet doen”.
Bron: agentschappen
