De onbetaalbare huizenprijzen op de Balearen leiden tot wanhopige situaties. De Orde van advocaten van de eilanden is begonnen met het ontvangen van aanvragen voor rechtsbijstand van gescheiden ouders met minderjarige kinderen die naar de rechtbank moeten om van Mallorca te kunnen verhuizen en op het vasteland te gaan wonen.
De openbare verdediger van de Orde, Carmen López, legt uit dat dit ouders zijn die vragen om een verandering van voogdij en maatregelen met betrekking tot de kinderen. Omdat ze gedwongen zijn om een woning aan te houden met voldoende voorwaarden om de kinderen daar te laten slapen, besluiten ze om naar het schiereiland te verhuizen en hun toevlucht te zoeken in gebieden waar ze ofwel andere familieleden hebben of waar de prijzen van onroerend goed betaalbaarder zijn. De advocaat legt uit dat deze aanvragen worden ingediend door werkende mensen die ook rechtsbijstand aanvragen.
Verhuizing van het eiland kan leiden tot een verandering in de voogdijregeling voor de kinderen, alleen of samen, of een verandering in voorwaarden zoals bezoekrecht, het type overdracht of het te betalen alimentatiepensioen.
Carlos Roig, een advocaat gespecialiseerd in familierecht, wijst erop dat een wijziging van maatregelen in ieder geval het gevolg moet zijn van een externe verandering in de situatie van de ouder die de aanvraag indient: Meestal is dit een ontslag of een verandering in de economische omstandigheden die een herbeoordeling van de situatie vereist. In elk geval wordt “altijd rekening gehouden met de belangen van het kind”.
De verblijfplaats is afhankelijk van de ouderlijke zorg en tenzij de ouders een andere afspraak maken, is de tendens dat ze blijven waar ze zich hebben gevestigd. In ieder geval betwijfelt Roig of de loutere stijging van de huisvestingskosten als basis kan dienen voor de wijziging van maatregelen door een familierechtbank, behalve in individuele gevallen. Hij wijst erop dat de huisvestingssituatie een “zeer ernstig probleem” is geworden bij echtscheidingen met minderjarige kinderen, vooral in situaties waarin een van de ouders niet de mogelijkheid heeft om terug te keren naar het huis van een familielid op het eiland.
“Ik stel steeds vaker het ‘nesthuis’ voor als oplossing in gevallen van gezamenlijk gezag,” legt hij uit. In deze situaties verblijven de kinderen in het huis waar het gezin voor de scheiding woonde. Elke ouder wisselt elke week af waarin hij of zij de voogdij heeft en de kinderen blijven in het huis. Deze situatie is in veel gevallen controversieel en wordt over het algemeen door de rechtbank afgewezen, omdat het ervan uitgaat dat beide ouders er vrijwillig mee instemmen en er een hoge mate van instemming nodig is. Er zijn echter recente precedenten. Afgelopen december behandelde een uitspraak van de provinciale rechtbank de huisvestingssituatie in een echtscheidingszaak.
Het geschil betrof een conflict waarbij de moeder de exclusieve voogdij over de kinderen wilde om te kunnen verhuizen van Ibiza naar Cádiz, waar ze een flat bezat. De vader maakte bezwaar en eiste gezamenlijk gezag over beide ouders en dat de kinderen op de Balearen zouden blijven. Beide ouders ontvingen ongeveer duizend euro per maand. De uitspraak van de rechtbank bevestigt de oplossing van de rechtbank van eerste aanleg, die via het Nesthaus tot stand was gekomen.
De rechtbank bevestigt dit: “Hoewel het volgens de jurisprudentie van het Hooggerechtshof niet de ideale oplossing is, is het in dit specifieke geval de meest geschikte in het belang van de minderjarigen, gezien het feit dat ze er 620 euro voor betalen, wat gezien de hoge huurprijzen op het eiland als een zeer lage huur moet worden beschouwd. De financiële middelen van beide ouders zijn niet toereikend om elk een appartement tegen de marktprijs te huren en het is onwaarschijnlijk dat ze zelfs maar een appartement met dezelfde kenmerken tegen een vergelijkbare prijs zullen vinden.
Verhuizing naar het vasteland wordt afgewezen omdat de kinderen op het eiland geworteld zijn en deze optie “de gezamenlijke uitoefening van het gezag onmogelijk zou maken”. De beslissing concludeert: “Het model van dagopvang met gezamenlijk gezag leidt tot spanningen tussen de ouders. Gezien de economische situatie van beide ouders is dit echter de beste optie.”
Bron: Agentschappen
