De kracht van humor is universeel en brengt, mits goed gebruikt, mensen samen. Daarom is de Internationale Dag van de Grap, die op dinsdag 1 juli wordt gevierd, zo belangrijk.
Hoewel deze dag officieel in de Verenigde Staten wordt gevierd, gaat de oorsprong ervan terug tot het oude Griekenland, waar al een club bestond die zich toelegde op komedie, maar niet met het speelse doel dat we er tegenwoordig aan verbinden, maar eerder als een sociale vorm om tijd door te brengen met vrienden en familie.
Sinds die tijd van witte toga’s, onsterfelijke goden en de onvermoeibare zoektocht naar schoonheid zijn grappen een effectief middel om in bijna elke situatie het ijs te breken. Ze zijn eenvoudig, direct en universeel, waardoor ze de verbondenheid tussen vreemden bevorderen. Maar de wortels van elke grap, en van humor in het algemeen, komen uit veel verschillende bronnen.
Is een internationale dag van de grap echt nodig om ons eraan te herinneren dat we moeten lachen? “Ik denk van wel, we leven in een samenleving die overspoeld wordt door informatie, dus het is goed om eraan herinnerd te worden dat we moeten lachen, maar het belangrijkste is dat we dat na deze dag niet vergeten”, geeft monoloogschrijfster Alejandra Crai toe, die als kind al “Chiquito de la Calzada imiteerde terwijl hij zijn grappen vertelde”.
Rubén García, een andere grote vertegenwoordiger van de lokale scene, is nog categorischer: “Het vieren van de dag van de grap zou verboden moeten worden, een samenleving die niet lacht is een zieke samenleving. Niemand zou ons eraan moeten herinneren om te lachen, want niemand zou het lachen mogen vergeten”. García is een komiek die zichzelf omschrijft als “liefhebber van verfijnde teksten en nauwkeurige stand-uptechnieken”. Ik probeer humor te schrijven die de grenzen van alle situaties opzoekt, maar altijd met respect“. Voor de Valenciaan is ”komedie een levenswijze, het helpt wonden te helen en problemen te relativeren”.
Juma Fernández is de derde in het rijtje: voor de in Palma geboren komiek is “elke reden om lachen te stimuleren positief en noodzakelijk. Helaas worden we voortdurend geconfronteerd met negatieve en moeilijke gebeurtenissen, zoals oorlogen, crises en recentelijk een pandemie… Lachen is van fundamenteel belang om onze omgeving en onszelf te genezen. Daarom vind ik dat het gevierd moet worden. Fernández, die al negen jaar monologen opvoert, richt zich in zijn humoristische kijk op “alledaagse problemen die mensen overkomen, en ik meng die met absurde humor”.
Bron: agentschappen
